Historia Karate i legenda o Bodhidharmie
Gdzie narodziło się Karate
Karate w Japońskim języku znaczy "pusta dłoń", narodziło się Okinawie jako forma samoobrony w czasach kiedy noszenie broni było zabronione przez japońskiego najeźdźcę.
Rozpoczęło się od Te (ręka), stylu walki używanego przez mieszkańców wysp Archipelagu Ryuku. W późniejszym czasie wpływ na ten styl miało Chinskie Kempo, wprowadzone przez chińskie rodziny, które osiedliły się na Okinawie gdy rozwinął się handel między Chinami, a wyspami japońskimi.
Z trzech miast Okinawskich (Shuri, Naha, Tomari), które geograficznie są blisko siebie, ale charakteryzują się mieszkańcami o odmiennych satusach społecznych narodziły się trzy odrębne style.
Wspólnie style te były nazywane Okinawa-te lub Tode (Chińska ręka) i w miarę upływu czasu zostały scalone tylko do dwóch stylów: Shorin-ryu, rozwijanego blisko miasta Shuri i Tomari i Shorei-ryu, blisko miasta Naha.
Z powodu narastającego Japońskiego wpływu, etykieta Te została ostatecznie nazwana jako karate-jutsu ( Sztuka Chi Chinskiej ręki),a następnie nazwa zmienila się na Karate-do po tym jak mistrz Okinawy zmienił znaczenie słowa Kara (również wymawiane jako Tode), w nowym znaczeniem tego słowa było "pusty", zamiast "chińska ręka". Od tego momentu Karate-do znaczy "droga pustej ręki".
Powszechne przekonania o początkach Karate
Mało kto wie o ścisłym i dokładnym pochodzeniu karate zanim pojawiło się na Okinawie. Jedna z popularnych teorii mówi, że pochodzi ono z Indii, ponad tysiąc lat temu zostało zapożyczone do Chin przez buddyjskich mnichów od przybysza zwanym Bodhidharma.
Jak mówi legenda Bodirhama przybł do klasztoru Shaolin i zaczął nauczać buddyzmu Zen, stylu boksu świątynnego opartego na ćwiczeniach mających na celu wzmocnienie umysłu i ciała. Historyczna wierność tej legendy jest wciąż tematem gorących debat.
Znaczące daty w historii karate
1905: Karate zostało objęte programem wychowania fizycznego na okinawie.
1917: Funakoshi daje pierwszy pokaz możliwości Karate-do.
1922: Funakoshi zostaje zaproszony na przez Dr. Jano Kano na zrobienie pokazu w Kodokan Dojo, przynosząc tym samym karate-do do japonii.
1924: Na Uniwersytecie Keio zostaje założony pierwszy japoński klub karate.
1930s: Karate rozpoczyna swoją drogę w Canadzie.
1936: Mistrzowie z Okinawy spotykają się na wspólnej debacie, debata odbywa się na Okinawie i jest sponsorowana prze gazetę Ryukyu Shimpo.
1939: W japoni zostaje otwarta Shoto-Kan pierwsza formalna szkola karate.
1945: W USA zostaje otwarte pierwsze Dojo.
1949: Powstaje Japoński Związek Karate.
1950s: Karate zostaje wprowadzone na teren Wieliekj Brytanii.
1960s: Karate rozpoczyna swoją drogę do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, w ciągu następnych trzech dekat zostaje kilkakrotnie zakazywane i dozwolone.
1964: We Francji zostaje założona Francuska Szkoła Shotokan.
1989: Karate zostaje jeszcze raz zalegalizowane na terenie ZSRR.
Znaczące osoby w historii karate
- Gichin Funakoshi: Założyciel Shotokan.
- Dr. Jano Kano: Założyciel Japońskiego Judo.
- Sakukawa Kanga: Jeden z pierwszych Okinawczyków studiujących sztui walki w Chinach.
- Itosu Anko: Często zwany "dziadkiem karate", wprowadził karate do Szkół na Okinawie, co w znacznym stopniu zwiększyło społeczną akceptację.
- Chojun Miyagi: Założyciel stylu Goju-ryu.
- Hironori Otsuka: Zalożyciel stylu Wado-ryu.
- Kenwa Mabuni: Założyciel stylu Shito-ryu.
Współczesne karate
W dzisiejszych czasach, Karate-do jest nauczane na całym świecie i chociaż jest często modyfikowane i ciągle się zmienia, wyłoniły się 4 Japońskie style:
Karate przekształciło się w popularny i lubiany sport. Światowa Organizacja Karate - The World Karate Federation (WFK), największa organizacja karate jako sport, opracowałaza system wspólnych zasad i przepisów. WFK jest uznawane przez Komitet Olimpijski i koordynuje prace z wieloma narodowymi komitetami olimpijskimi.