Znaczenie słowa Pinan
Kata Pinan od 1 do 5, które są praktykowane w Kyokushin zostały wprowadzonye przez Sosai Masutatsu "Mas" Oyama, założyciela Kyokushin. Kata te zostały pierwotnie stworzone przez sensei "Anko" Yasutsune Itosu w 1905 roku. Słowo Pinan historycznie zostało przetłumaczone jako "Spokojny Umysł", ale ostatnie badania ekspertów potwierdziły, że prawidłowe tłumaczenie powinno brzmieć "Bezpieczny od Szkód".
Pinan (Heian) jest zapisywany za pomocą dwóch znaków. Pierwszy znak jest wymawiany jako "ping" w chińskim mandaryńskim i dialekcie
okinawskim oraz "hei" w japońskim. Znak ten pochodzi z piktogramu oznaczającego rośliny unoszące się na powierzchni wody i oznacza "płaski, równy, spokojny, małż. Drugi znak, który we wszystkich
wymienionych językach wymawia się jako "an", pochodzi z piktogramu przedstawiającego kobietę pod dachem i oznacza "spokojny, cichy, zadowolony. Jednak kiedy te znaki zostaną połączone, wszystko się
zmienia. W języku japońskim te dwa znaki razem wymawiane są jako Heian i tłumaczone jako "spokój i cisza". Jednak w języku chińskim znaczą one coś zupełnie innego!
Znaki używane do pisania Pinan i Heian oznaczają "bezpieczeństwo" lub "bezpieczny i zdrowy". Podobne tłumaczenia "bezpieczny od niebezpieczeństwa" i "bezpieczny od szkody" są używane
przez osoby posługujące się językiem mandaryńskim. Wszystkie te tłumaczenia przekazują ten sam sens i są w efekcie wymienne. Jest to powszechnie używane w Chinach. Sensei Anko Itosu najprawdopodobniej
użyłby znaczenia "bezpieczny od krzywdy" podczas nazywania kata, które stworzył, aby uhonorować okinawskie i chińskie korzenie swojego karate, a nie używać tłumaczenia z kontynentalnej Japonii.
Podobnie w czasie, gdy Sensei Itosu tworzył serię Pinan, "karate" było zapisywane na Okinawie przy użyciu znaków, które oznaczają "chiński" (wymawiane jako "kara" lub "to") i "ręka" (wymawiane jako "te" lub "de") , co daje nam odczyt Tode (Chińska ręka) Kiedy sztuka rozprzestrzeniła się w Japonii, znak oznaczający "pusty" (który może być również wymawiany jako "kara") został powszechnie zastąpiony, aby ułatwić promowanie sztuki w kontynentalnej Japonii, ponieważ wskazywał, że Japończycy chcą rozwijać formę walki w stylu japońskim i odróżnić się od okinawskich i chińskich korzeni. W ten sposób stało się to Karate (pusta ręka).
Naturalne jest więc, że znaki, których użył Sensei Itosu w odniesieniu do Pinan, miałyby opierać się na tej samej zasadzie, a więc oznaczałyby "Bezpieczny od szkód", a nie "spokojny umysł". Ma to jeszcze większy sens, jeśli praktykujesz kata, ponieważ nie ma w nich nic pokojowego, ale zawarte w nich Bunkai uchronią cię przed krzywdą!
Historia Pinan
Anko Yasutsune Itosu (1830 -1915), stworzył kata Pinan, jako grupę pięciu form pustych rąk, obecnie nauczanych w wielu stylach
karate, w tym
Shotokan,
Shito-ryu,
Wado-ryu,
Shorin-ryu,
Kobayashi-ryu,
Matsubayashi-ryu,
Shorei-ryu,
Shukokai,
Kosho-ryu kenpo,
Tang Soo Do
i oczywiście
Kyokushin.
Itosu urodził się w wiosce Yamagawa, która znajdowała się w regionie Shuri na Okinawie. W 1901 roku Itosu wprowadził Karate do programu wychowania fizycznego w szkole podstawowej Shuri Jinjo. Itosu uważał, że Karate jest zbyt niebezpieczne, aby uczyć go dzieci, więc zaczął ukrywać bardziej niebezpieczne techniki zawarte w kata. W wyniku tych modyfikacji, dzieci były uczone kata głównie jako blokowania i zadawania ciosów. Umożliwiło to dzieciom czerpanie korzyści z uprawiania karate, takich jak poprawa zdrowia i dyscypliny, nie dając im jednocześnie wiedzy o niebezpiecznych technikach walki zawartych w katach, w ramach bunkai. W 1905 roku Itosu został mianowany nauczycielem karate w prefekturalnym Dai Ichi College i prefekturalnym Teachers' Training College. W 1908 roku Itosu napisał list do prefekturalnego wydziału edukacji, w którym przedstawił swoje poglądy na temat karate i poprosił, by karate zostało wprowadzone do programu nauczania wszystkich okinawskich szkół. Życzenie Itosu zostało spełnione i karate stało się częścią edukacji wszystkich okinawskich dzieci. Seria kata Pinan została wprowadzona do programu karate Okinawskiego Okręgu Szkolnego jako trening gimnastyczny w latach 1902-1907.
Opowieści o pochodzeniu Pinan
Istnieje kilka opowieści o tym, jak Itosu rozwinął kata Pinan. Jedna z opowieści głosi, że Itosu nauczył się kata od rozbitka z Chin, który mieszkał na Okinawie w regionie Tomari. Kata to zostało nazwane przez Chińczyka "Chiang Nan". Forma ta stała się znana jako "Channing", jako okinawsko-japońskie przybliżenie chińskiej wymowy. Oryginalna forma kata Channing zaginęła. Itosu uformował pięć krótszych form z długiego kata Channing, które uważał za łatwiejsze do nauczenia. Mówi się, że Itosu zmienił nazwę kata z Chaing-Nan na Pinan, ponieważ uznał, że "Chaing" jest zbyt trudne do wymówienia. Pinan zawiera również techniki walki z innych kata regionu Shuri, w którym mieszkał.
Inna historia mówi, że Pinan Shodan i Nidan zostały stworzone przez Matsumura Bushi Sokon (Matsumura rozpoczął naukę karate pod
kierunkiem Sakukawy Kanga i pierwotnie nazywały się Channan Sho i Dai. Opierały się na kata nauczanym w Południowej Świątyni Shaolin w
chińskiej prowincji Fujian, w Stylu Pięciu Starszych. Chińskim odczytem tej nazwy jest
"Chiag Nan". Chiag Nan było nazwiskiem chińskiego dyplomaty, który rezydował w Shuri Okinawa. Możliwe, że Bushi otrzymał od niego te techniki. Itosu stworzył Pinan Sandan, Yondan i Godan i dodał je
do swojego własnego systemu.
Choki Motobu, w obu opublikowanych przez siebie książkach o karate
(Okinawa Kenpo Karate-jutsu Kumite-hen (1926) i Watashi no Karate Jutsu (1933), stwierdza Pinan zostały stworzone przez nowoczesnego Bushi (wojownika) Sensei Itosu jako materiały dydaktyczne dla
jego uczniów, co czyni je naprawdę unikalną formą okinawskiego kenpo, co jest rzeczywiście bardzo radosną rzeczą dla tych, którzy podążają tą Drogą (Motobu, 1926, 1932).
Być może nigdy nie poznamy prawdziwego pochodzenia kata, ale wiemy, że zostało ono stworzone w celu wprowadzenia ludzi do Karate. Pierwotnie było to jedno długie kata, ale później podzielono je na pięć i odpowiednio nazwano. Kiedy Ginchin Funakoshi udał się do kontynentalnej Japonii w 1917 i ponownie w 1922 roku, przywiózł ze sobą wszystkie kata, których nauczył się od swojego nauczyciela, łącznie z kata Pinan, którego uczył dzieci w szkole Sensei Itosu. Podobnie jak jego nauczyciel, Funakoshi zmienił kata wprowadzając Tode (Karate) do Japonii. Na przykład, zmienił nazwę Pinan na Heian (wymowa japońska), zamienił kata numer jeden na numer dwa, dodał znacznie głębsze postawy i wyższe kopnięcia, zastąpił wiele kopnięć z przodu kopnięciami z boku, jak również zmienił inne ruchy w tej serii kata.
Shotokan to nazwa pierwszego oficjalnego dojo zbudowanego przez Gichina Funakoshiego, w 1936 roku w Mejiro, które niestety zostało zniszczone w 1945 roku w wyniku alianckiego bombardowania. Shoto, czyli "fale sosnowe" (ruch igieł sosny, gdy wieje przez nie wiatr), było pseudonimem Funakoshiego, którego używał w swoich pismach poetyckich i filozoficznych oraz w wiadomościach do swoich uczniów. Japońskie kan oznacza "dom" lub "salę". Na cześć swojego sensei uczniowie Funakoshiego stworzyli napis shoto-kan, który umieścili nad wejściem do sali, w której nauczał Funakoshi. Gichin Funakoshi nigdy jednak nie nadał swojemu systemowi nazwy, nazywając go po prostu karate. Jednym z uczniów Sensei Funakoshi był młody Koreańczyk o imieniu Choi Yeong-eui, który później zmienił nazwisko na Masutatsu Oyama. W 1946 roku Oyama zapisał się na Uniwersytet Waseda School of Education, aby studiować nauki sportowe. Chcąc kontynuować swój wcześniejszy trening sztuk walki i pragnąc najlepszego instruktażu, skontaktował się z dojo Shotokan prowadzonym przez Gigo Funakoshi, drugiego syna nauczyciela karate Gichina Funakoshi. Oyama uczęszczał na Uniwersytet Takushoku w Tokio i został przyjęty jako uczeń do dojo Gichina Funakoshi. Trenował z Gichinem Funakoshi przez dwa lata. W 1953 roku Oyama otworzył swoje własne dojo karate, nazwane Oyama Dojo. Własny program nauczania Oyamy szybko zyskał reputację twardego, intensywnego, mocno uderzającego, ale praktycznego stylu, który podczas ceremonii w 1957 roku ostatecznie został nazwany Kyokushin, co oznacza "ostateczną prawdę". Sosai Mas Oyama zaadoptował i włączył kata Pinan do Kyokushin Karate z kilkoma modyfikacjami, aby dostosować formy do postaw Kyokushin, kładąc większy nacisk na siłę.
Nawe wersje Pinan
W życiu wszystko się zmienia i przystowosuje do panujących realiów i warunków, także Pinana Kata. Najbardziej znaczącymi zmianami w Pinan są zasada Ikyodo (jeden ruch) oraz przystowoanie kata do współczesnych realiów walki. O najnowszych zmianach można przeczytać na Black Belt RX. Aktualne wersje kata Pinan można zobacyzć na Zmiany w Kata IKO.